مدیریت استرس به ما کمک میکند تا با استفاده از امکاناتی که در ما و محیطمان وجود دارد بر فشار روانی فایق آمده و آن را به سطح بهینه برسانیم.
استرس زمانی شروع میشود که بدن ما با شرایطی بیش از توان جسمی، روانی و یا احساسی خود روبه روست. در برخورد با شرایط استرس زا ابتدا با واکنشهای فیزیکی و علایم جسمانی در بدنمان روبرو میشویم، مثل تپش قلب، تعریق، عضلات منقبض، تنگی نفس، بیاشتهایی، بیخوابی و... ؛ روان ما عصبی، بی طاقت، نگران، هشیارافراطی، دلواپس، افسرده میشود.
همه ما با تحمل میزان معینی از استرس زندگی میکنیم. هدف ما حذف استرس نیست، بلکه فراگیری چگونگی استفاده از آن به منظور کمک به خود است. استرس کمتر از حد، عامل خمودگی است و در ما احساس خستگی و رخوت بر جای میگذارد. از سوی دیگر، استرس مفرط تنش ایجاد میکند. آنچه ما بدان نیازمندیم، یافتن سطح بهینه و مطلوبی از استرس است که ما را برمیانگیزد، ولی ما را در خود غرق نمیکند.
چگونگی مدیریت استرس
همانطوری که منابع زیادی برای استرس وجود دارد، امکانات بسیاری هم برای مدیریت آن وجود دارد.