چگونه تومورمغزی را تشخیص دهیم وبرای درمان تومور مغزی باید چکار کنیم
مغز انسان همه‌ی اطلاعات نقاط مختلف بدن را کنترل و تفسیر می‌کند. تومور
مغزی در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف ایجاد می‌شود و بسته به محلی که در آن
رشد کرده است، علائم آن متفاوت است.
برای مثال اگر تومور شما در منطقه‌ای از مغز باشد که حرکات بازوها و بینایی شما را کنترل می‌کند، علائم تومور مغزی در این ناحیه می‌تواند ضعف اندام و تاری دید باشد. در این مطلب برخی علائم تومور مغزی آورده شده است. برای آشنایی بیشتر با این علائم با ما همراه باشید.
تشنج
معمولا تشنج از اولین علائم وجود تومور است. تومور تحریکاتی را ایجاد می‌کند که باعث فعالیت کنترل‌نشدنیِ عصب‌های مغزی می‌شود. در نتیجه فرد حرکات غیرمعمول از خود نشان می‌دهد. همانند تومور، تشنج هم انواع مختلفی دارد. ممکن است تمام بدن شروع به تشنج کند یا فقط یک اندام یا بخشی از صورت دچار حرکات ناگهانی و سریع شود.
ناتوانی
اگر در انجام امور ساده‌ای مثل استفاده از دسته‌کلید دچار مشکل می‌شوید، هنگام راه رفتن با مشکل مواجه هستید، نمی‌توانید تعادل‌تان را حفظ کنید یا با بازو، پاها و دست‌هایتان درگیر هستید، همه‌ی این‌ها می‌تواند از علائم تومور مغزی باشد. مشکل در تکلم، بلع یا کنترل حالات چهره هم از مواردی است که می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود مشکلی در سر شما باشد.
بی‌حسی
تغییر در حافظه یا افکار
درست است که تومورها می‌توانند یک تغییر بزرگ در رفتار و شخصیت فرد ایجاد کنند، اما این موضوع چندان رایج نیست. افرادی که تومور دارند بیشتر درگیر یادآوری اتفاقات، احساس سردرگمی و موضوعات غیرعاطفی هستند.
حالت تهوع
وجود حالت تهوع یا ناراحتی در معده مخصوصا اگر علت مشخصی نداشته باشد، می‌تواند از علائم تومور مغزی باشد.
تغییر دید
تاری دید، دوبینی و از بین رفتن دید، همه با تومور در ارتباط است. حتی ممکن است نقاط یا اشکال متحرکی را ببینید که به آنها اورا (تشعشع نورانی) می‌گویند.
نگران سردرد نباشید
میتوانید یک نفس راحت بکشید. برخلاف آن چیزی که بیشتر ما تصور می‌کنیم، سردرد معمولا از علائم اولیه‌ی تومور مغزی محسوب نمی‌شود. ممکن است که سردرد از علائم تومورهای بزرگ باشد ولی به‌عنوان یک علامت اولیه‌ی فوری نیست.
کلام آخر
برخی از اختلالات ژنتیکی می‌تواند سبب ایجاد تومور مغزی شود. اما بیشتر تومورهای مغزی در افرادی مشاهده شده است که نه عوامل خطرآفرین شناخته‌شده‌ای داشته‌اند و نه مستعد ابتلا به آن بوده‌اند. با وجود اینکه هر فردی می‌تواند مبتلا به تومور مغزی شود، اما احتمال ابتلای کودکان و افراد بالای ۶۰ سال به تومور مغزی بیشتر است.
برخلاف باور عموم، تلفن همراه نمی‌تواند یک عامل خطرناک برای ایجاد تومور باشد. هیچ مدرک مستندی وجود ندارد که بتواند ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و تومور مغزی را تأیید کند.
درمان‌های متداول برای تومورهای مغزی بزرگ و بدخیم شامل عمل جراحی، دارودرمانی، اشعه‌درمانی و شیمی‌درمانی است. خبر خوب اینکه همه‌ی تومورهای مغزی خطرناک نیستند. خیلی از تومورها کوچک و در مراحل اولیه هستند و به درمان نیازی ندارند. در صورت تشخیص این نوع از تومورها، فقط میزان رشد و تغییرات آنها بررسی می‌شود.